Hoe de woordkeuze ooit een moordenaar verraadde

Soms raak ik verstrikt in het volledig focussen op observeren. En door dit te doen, verlies ik punten bij het luisteren. Herkenbaar? Een van de meest nauwkeurige indicatoren van ongemak, of zelfs de waarschijnlijkheid van misleiding, kan duidelijker in kaart worden gebracht door te luisteren naar de specifieke woordkeuze van de betrokkene.

Neem als voorbeeld linguïstische dissociatie.

Dit vindt volledig taalkundig plaats. De persoon in kwestie, gebruikt dit gedrag om zich psychologisch te distantiëren van de misdaad.

Laten we een zedendelinquent als voorbeeld nemen.

Een interessant psychologisch verschijnsel doet zich voor bij mensen die ernstige misdrijven hebben gepleegd. Een schuldig persoon in een zedenzaak zal de woorden verkracht, aangerand, mishandeld, misbruik of geslagen niet gebruiken. In plaats daarvan distantieert iemand zich psychologisch door woorden te veranderen.

Zoals het woord verkrachting, veranderen in seks. Van het woord aangerand, maken ze misschien aanraken. Zo beschermen ze zichzelf tegen ernstige dingen die ze hebben begaan. Dit is een zeer nauwkeurige inschatting dat iemand afstand doet van een herinnering die hij zich goed herinnert, maar niet wil toegeven.

Als je merkt dat iemand zich taalkundig en psychologisch distantieert, let dan goed op de non-verbale signalen. Als je duidelijke clusters van non-verbale signalen in kaart kunt brengen die wijzen op ongemak en stress, dan is de kans groot dat iemand iets achterhoudt.